Het is inmiddels welbekend dat wij als aardlingen niet in het centrum van het universum staan. Onze aarde is een planeet, die rondjes draait in een baan om de zon, welke weer rondjes draait in ons sterrenstelsel de Melkweg. En de Melkweg is één van miljoenen sterrenstelsels vol met sterren en planeten. Vroeger was zulke praat echter ongehoord! Iedereen wist dat de Aarde het centrum van alles was. De zon, maan, sterren en planeten draaien om ons heen!

Hier zie je twee modellen uit die tijd. Ze zijn geocentrisch; de aarde staat in het midden, en de modellen laten zien hoe de andere objecten om ons heen draaien. Het waren sterrenkundigen die ons bewezen dat dit niet waar kan zijn; Galileo Galilei observeerde dat planeten hele gekke bewegingen maakten die niet te verklaren waren in een geocentrisch model. Het heliocentrische model (waarbij de zon als middelpunt wordt beschouwd) dat Copernicus eerder voorstelde, kon deze bewegingen wel verklaren!

Copernicus en Galileo kregen erg veel bezwaar tegen hun wereldbeeld; ze werden er zelfs voor vervolgd. Maar wat zij deden, is wat alle wetenschappers vandaag de dag doen. Bij alles vragen we ons af: klopt dit wel? Is dit de hele waarheid, of is er meer aan de hand? Deze nieuwsgierigheid is wat de wetenschap nog steeds iedere dag voortdrijft. Een van de belangrijkste doelen van een studievereniging als De Leidsche Flesch is om studenten aan te moedigen om met elkaar te overleggen en in discussie te gaan, zodat we altijd kritisch blijven nadenken!