De Leidsche Flesch: 100-jarig bestaan
Studievereniging voor Natuurkunde, Sterrenkunde, Wiskunde en Informatica sinds 1923

Het torentje boven het Academiegebouw heeft in 1633 als onderdak gediend voor het astronomisch kwadrant van de wiskundige Willibrordus Snellius. Dit kenmerkte het ontstaan van de Leidse Sterrewacht, en met 389 jaar oud is dit het oudste nog bestaande universiteitsobservatorium ter wereld.

In de afgelopen 100 jaar hebben Leidse astronomen belangrijke bijdragen geleverd aan veel verschillende onderwerpen. W. de Sitter, die directeur van de Sterrewacht werd in 1919, heeft er voor gezorgd dat wetenschapper Jan Hendrik Oort naar Leiden kwam. J.H. Oort zou groeien tot de meest beroemde Leidse astronoom en volgde de Sitter op als directeur in 1945. Oort ontdekte de rotatie van ons melkwegstelsel door de bewegingen van sterren te onderzoeken. Ook heeft hij het bestaan van een grote familie van kometen op grote afstand van de zon bewezen: de ‘Oortwolk’. Verder heeft hij belangrijk werk verricht op het gebied van de clusters van melkwegstelsels en de grootschalige structuur van het heelal. H.C. van der Hulst werd in 1944 door Oort aangespoord om onderzoek te doen naar lijnstraling van neutraal waterstof. Toen bleek dat deze straling werd uitgezonden op 21 cm radiogolflengte werd dit een nieuw onderzoeksveld. Van de Dwingeloo Radiotelescoop, Westerbork Synthese Radio Telescoop tot het huidige LOFAR, waarvan het hart in Nederland ligt: Nederland heeft dankzij Oort een prominente rol gespeeld in het meten van deze lijnstraling, tot ver in het heelal.